"Küçükken
Allah dendiğinde aklınıza ne gelirdi? " sorusunu
sordum. Gelen favori cevapları sıralamak isterim. Psikoloji ve Din ile
ilgili bir yazı hazırlıyorum ve gerekli oldu, eğlenceli de oldu.
Hadi cevaplara bakalım:
-Sakallı
çok büyük bi amca
-Camileri
Allah sanardım
-Anneme
Allah nerde diye sormuştum, yukarda demişti. Ben de çocuk aklıyla
bulutların arkasında saklanıyor sanmıştım. Normal yürürken bi
anda kafamı gökyüzüne çevirip Allahı hazırlıksız yakalıyıp
görmeye çalışırdım.
-Bulutların
üstünde bir yerde dönen sandalyede oturan, önündeki
monitorlerden de her yaptığımızı izleyen beyaz kıyafetler
içinde yaşlı bir adam düşünürdüm
-Ezanı
okuyan kişi , özellikle de sabah ezanı...
-Bembeyaz
kaslı biri. Ama yavaş yavaş silüeti kayboldu artık Allah
denildiğinde YOKLUK geliyor aklıma...
-Gülümseyen
beyaz bir bulut
-Gökyüzü
sanıyordum. Boyumuzu kıyaslıyordum sürekli onunla... Bi gün
büyüyüp onun kadar olacaktım
-Benim
aklıma nedense başı kalın şal gibi bir şeyle tesettür şeklinde
bağlanmış bir bayan gorünümünde ama yüzü olmayan belli
belirsiz bir suliet gelirdi.
-Benim
sarımsı renkli , elli olan gözü ağzı olan bi cami minaresi
aklima gelir.
-Altta
ve üstte kökleri olan ağaç...
-Gökyüzünde
kocaman bembeyaz parlak bir şey gelirdi hep aklıma
-Gökyüzünde
çok büyük,gri bir kaya parçası gelirdi aklıma.Sonraları kaya
bile hükmetse daha mantıklı diye düşünmeye başladım...
-Allahın
çok değerli olduğunu düşünürdüm hep ben o yüzden allahı
altından bi insan gibi hayal ederdim. Başında dedemin namaza
giderken taktığı takke olurdu.
-Gözü
olan bulutlar
-Kardan
adam olarak rüyamda görmüştüm. Bizim oranın kışları sert
geçer. Hatirladigim şey bu...
-Kreş
arkadaşlarım sayesinde güneşi Allah sanıyordum.
-Bir
sürü üst üste yığılmış kaya canlanirdi bende. Bir nevi
pokemondaki onix gibi ama yukarıdan aşağı genisleyen sekilde
yığılmış kayalar.
-Beyaz
bıyıklı kocaman bir minare
- Elleri
ve ayakları olan bi kalp. Hayallerimde hep birlikte takılır
dünyayı kurtarırdık.
- Beyaz
Cübbeli noel baba.
-Ruh
emici ve nazgullere benzeyen siyah kukuletalı bir yaratık
-Alaaddin'in
sihirli lambasindan çıkan cine benzer birşey sanirdim
-Her
şeyi görüp müdahale edebildiği için, çok gözlü çok
dokunaçlı görünmez bir yaratık sanırdım, ayrıca her şeyi
bildiğinden kafası da büyüktü, dünyayı saran bir ahtapot
figürü diyebiliriz.
-Yunan
tanrilarinin giydigi gibi giyinen kafasinda kral taci olan hareket
eden bi sakalli dev bi beyaz heykel...
-Ben
büyük çapta insana benzetirdim fakat yaşlı sakallıdan ziyade
kocaman kafası olan, genelde beyini aşırı gelişmiş ve vücut
olarak çok çelimsiz bir şey olarak düşünürdüm. Çünkü
istediği herşeyi beyniyle yapabilirdi. vücudunun gelişmesine
ihtiyacı yoktu. Çocuk aklı işte.
-Yaramazlık
yaptığım zaman sürekli "Uslu dur yoksa Allah taş eder seni"
diye azarlandığımdan, kolları taştan olan, kocaman sihirli bir
adam gelirdi aklıma.
-Simsiyah
bi ortamın ıçinde simsiyah dev bir yaratık.
-Banyo
kazanını allah sanıp tuvalete gidemezdim. Şimdi allahı banyo
kazanı saniyorum, rahatım.
-Semah
dönen adamların şapkasından giyen çok sakallı biri
Şu
ana kadar başkalarının aklına gelenleri dinlediniz. Peki sizler
çocukken neler düşünürdünüz? Lütfen objektif cevap verin,
çünkü çalışmamda kullanırken iyi bir sonuç almak isterim.
Yorumlarınızı blog sayfada yaparsanız daha faydalı olacaktır.
Şimdiden teşekkürler :)
Nihat Doğan gelirdi. Hala da o geliyor :S
YanıtlaSilBen de göndermek istiyorum da Blog filan dediğin ne oluyor burası mı :D
YanıtlaSilburası burası yolla :D
SilHallacı mansur geliyor
SilO zaman söylüyorum: bir baloncuğun (evren) yanında duran beyaz sakallı böyle Zeus gibi bir adam :D
SilSarımsı bir parlaklığı olan yusyuvarlak, yüzü olan, gezegen gibi bir şey gelirdi aklıma, Hani Melies'in "Aya yolculuk" filmindeki Ay'ın biraz daha sarı ve yumuşak yüzlü olanı gibi düşünün. Hala o gelir aklıma Allah diyince onun dışında bir şey yok :D
Sildevasa dikdörtgen şeklinde büyük bir boşluk.bazen gözleri ve ağzıda olurdu belli belirsiz.fakat hemen bu görüntüyü kafamdan atmaya çalışırdım allahı brşeylere benzetmek günahtı ve günah işlemekten çok korkardım.
SilEvrenin üstüne hep bizi izleyen ve yalan söyleyince kızan biri sanarım.
Silne salakmışız....
odamda hep atatürk tablosu vardı bende allahı atatürk sanardım
SilBenim de hep sakallı bilge gibi grünen birisi gelirdi. Bulutların arasından gizlice bakan birisi. Hatta biraz göbekliydi ( sanırım bira ) :)
SilBir cami minaresi gelirdi aklıma.
SilCok cok buyuk ve yine cok uzun bi kiyafeti giyinen yasli bi amca
Silbizim köydeki evin karşısında bir kaya vardı. ben ona zihnimde bir şekil yüklemiştim -bilirsiniz bulutları, karanlıkta ağaçları birşeylere benzetir insan- ve ona allah demiştim. uzun yıllar ne zaman allah lafzı geçse zihnime o kayanın görüntüsü koşup gelirdi. hatta çok küçükken bir bayram sabahı evimize köyün imamı gelmiş, bana allah nerde diye sormuştu ben de o kayayı göstermiştim. yakın zamanda oradan yol geçeceği için kayayı dinamitlerle yerle bir etmişler. içimdeki tanrı inancı da o kaya ile beraber un ufak oldu, dağıldı gitti sanki.
SilBen çok daha ilginç bir cevap vereceğim 95-96 zamanlarıydı. Televizyonda "Power Rangers" diye bi çizgi film vardı çok severdim onu, kreşten her geldiğimde açar mutlaka izlerdim. Günlük konuşmalarda da allah adını duyduğumda allahı bu çizgi filmdeki fanus içinde duran duman adama benzetirdim. Dua ettiğimde hep o canlanırdı gözümün önünde.
YanıtlaSilZordon muydu onun adı ? :)
SilElinde perilerinki gibi yıldızlı bir asa bulunan, beyaz saçlı babacan görünüşlü bir adam.
YanıtlaSilbi çift göz..
YanıtlaSilBüyük bi tahtta oturan bi elinde atesten asa diger elinde yesil bi asasi olan ak sakalli coo uzun boylu bi dede olarak düsünürdüm
YanıtlaSilküçükken allah denince aklıma nedense ak saçlı ak sakallı ayakları casper tipi olan bir adam gelirdi
YanıtlaSilBenim aklıma gelen çizgilerden oluşuyordu yani bir çizgi film karakteri gibiydi. Kafasında vazoya benzeyen altın bir taç vardı. Ben kötü bir şey yaptığımda "Cık cık cık GÜNAAAHH!!" derdi
YanıtlaSilvay be
YanıtlaSilYa hani her yaptigimizi gorebiliyor ya. Booyle gezegen buyuklugunde bir top seklinde, uzerinde dunyadaki insan sayisinca goz olan sari bir varlik gelirdi aklima :D
YanıtlaSilcasper çizgifilminde casperın amcaları vardı onlardan şişman olan gibi bişiye benzetirdim
YanıtlaSilbir basketbol topu gibi yuvarlak ve simsiyah bir kafa. o kafanın gökyüzünde olduğu ve bir çift göze sahip olduğu aklıma gelirdi
YanıtlaSilhttp://fc04.deviantart.net/fs70/f/2013/308/5/f/5fba87245ec84ce15496928a767a8abd-d6t12zv.png
Silgastly mi demek istediniz? :D
Neden böyle düşünürdüm bilmiyorum ama aynen şöyle bir şey gelirdi: Kafası geometrik şekil olan yamuk ama üstü daha geniş,bordo sarı çizgili vücudu olan kocaman bir dev.
YanıtlaSilgökyüzünde bulutların üstünde bir tahtta oturan ordan bizi izleyen beyaz elbiseli sakallı bir dede gelirdi.
YanıtlaSilçocukken simsiyah bi boşluk olarak düşünürdüm. sonra muho diye biri var dediler, güya allahın sözlerini yamış filan. herşey meme ve para için işte :)
YanıtlaSilBir tahtta oturduğunu bildiğim ama tahtta oturan birini göremediğim geliyor aklıma. Yunan tanrıları tarzı sakallarını sıvazlıyor. Şimdi ise yokluk geliyor
YanıtlaSilAklıma çizgi filmlerdeki klasik görünmez hayalet karakteri gelirdi. Bembeyaz...
YanıtlaSilAy gelirdi direk. Geceleri aya uzun süre bakarsam ilerde ermiş olurum sanıyordum.
YanıtlaSilAy gelirdi direk. Geceleri aya yeterince uzun bakarsam ermiş biri olacağım sanardım.
YanıtlaSilbabama benzeyen gökyüzünde bir kafa olarak düşünürdüm.
YanıtlaSiluzun gri saçları ve sakalları olan, pos bıyıklı beyaz bir çarşaf giyen, elinde tahta bir asası olan, belden aşağısı puslu olan ve sürekli havada uçan, kalın kaşları çatık bir siluet canlanırdı gözümde, allahın insanlara kızgın olduğunu ve bizim onun söylediklerini yaptıktan sonra mutlaka yalvarıp kendimizi affettirmeye çalışmak zorunda olduğumuzu yoksa annelerimizi öldüreceğini düşünürdüm, korkardım
YanıtlaSilEskiden allah deyince zeus gibi yaşlı taşaklı biri aklıma gelirdi. şimdi ise Cennet mahalesi'nde çöp toplayan bir abi var o geliyo, geçerken diyoruz allah abi burda yine :D
YanıtlaSilBen hiç, bir şeye benzetemedim. Haklıymışım da, şimdi anlıyorum..
YanıtlaSiliskambildeki papaz gelirdi hep aklıma özellikle sinek papaz nedense :)
YanıtlaSilbembeyaz birşey gelirdi yüzünü önüne eğmiş. bir elinde orak tutuyor diğer eli ise kocaman ve bulutlar nedeniyle neredeyse tamamen kaplanmış. her tarafında bulutlar olurdu. böyle etrafında melekler olurdu. gözbebekleri olmayan ve tüm emirleri yapmaya hazır melekler.ama tanrının yanında çok küçük kalırlardı. ^^
YanıtlaSilCocukken de inanmazdim. Cehenneme git dediklerinde de niyeyse cok gulerdim. İnsanlar en cok cehennem kelimesini kullanirken komik gorunur
YanıtlaSilAllah'mı büyük Atatürk mü büyük sorusu gelirdi. :)
YanıtlaSilBir donem zeus la idare etmis olsamsa genel olarak goz alici bir isik kumesi gelirdi aklima ve ettigim hic bir duayi kabul etmedi karaktersiz! Bende cocukken ettigim duayi kabul etmeyen bi isiga inanmayibred ettim...
YanıtlaSilaklıma sevimli bi dede suratına sahip gülümseyen kocaman bi bulut gelirdi.
YanıtlaSilHulusi kentmen
YanıtlaSilherkesi koruyan, iyilerin yanında, kötülerin karşısında, sınırsız bir zeka ve merhamet kaynağı. zamanın ve mekanın üstünde olan bir varlık gelirdi... (ama insancıllaştırmaya çalışınca da direk zeus amca gibi bişey gelirdi aklıma) ...sonra kuranı okudum.. sonra incili , tevratı okudum... sonra da dedim ki .. ne kadar safmışım.
YanıtlaSilCami minaresi icinde yasayan gri , yuzu belli olmayan upuzun boyu kocaman elleri ve ayaklari olan biseydi...
YanıtlaSilAk sakallı bir dede. Zeus'un tıpkısının aynısı
YanıtlaSilKocaman daire şeklinde uzun uzun kolları olan ve ellerini dünyaya uzatıp benim üzüleceğim şeyleri yapan çalımlı sinsi gülüşlü kocaman bir top.
YanıtlaSilBenim aklıma kocaman bir yılan gelirdi. Hatta bir keresinde çok büyük bir yılan çizip teyzeme göstermiştim. Allahı sen bununla mı kıyaslıyorsun demişti ve kızmıştı. O gün bu gündür allaha inanmıyorum :D
YanıtlaSilCami gelirdi hatta evimiz camiye çok yakın olduğundan 2 minaresini gördüğümde "allah 2" dermişim.Çok uğraştılar 1 dedirtmeye..
YanıtlaSilBenim aklıma buluttan sakalları olan yaşlı bi amca geliyodu. Bulutları üzerinde dönme dolaba binen bi amca.
YanıtlaSilKorsan gelirdi bana şş derdi
YanıtlaSilGökyüzünde, yarı saydam, kocaman, aşçı kıyafetleri giyen (o uzun şapkalar dahil) yaşlı tombik dede gelirdi. Allahın birine "Yürü ya kulum" demesiyse parmağıyla ileri doğru iteklemesiydi.
YanıtlaSilDevasa büyüklükte bir insan düşünürdüm, nefes aldığında rüzgar eser zannederdim. Peygamberide insan üstü biri olarak hayal ederdim zaten peygamberin bir insan olduğunu öğrendiğimde ilk sorgulamamı gerçekleştirim. :)
YanıtlaSilGökte oturup çocukları yanına almak için aç bırakan,annesini babasını ondan alıp sonra onu öldüren yaşlı çok büyük bir adam.
YanıtlaSilgökyüzüne kadar ulaşan büyük siyah bir heykel
YanıtlaSilHerkülün sakalları da dahil kıpkırmızı olan hali.
YanıtlaSilÇok kaslı beyaz kıyafet giyen yaşlı karizmatik bir dedecik. Bknz. Zeus :D
YanıtlaSilmavi renkli gokyuzunun diger tarafinda oturup bizi izleyen kocaman sisman bir varlik gelirdi hep aklima
YanıtlaSilnoel baba gelirdi ama kırmızı kıyafetleri yoktu tabi :) beyaz kıyafetli bir noel baba
YanıtlaSilZeyna dizisinin jeneriğindeki denizden çıkan dev mitolojik sakallı adam gelirdi
YanıtlaSilKüçükken yengem, oğlu, annem ve ben Ankara'daki Hacı Bayram Veli'ye gitmiştik. Orda kuşlara yem verirken 20-30 metre ötemizden sarıklı cüppeli, müezzin olduğu her halinden bli olan bir adam geçti. Tabi o zamanlar hiç aklıma gelmedi caminin hocası olabileceği. Benim için artık Allah oydu. Uzun zaman kendisini düşünerek dua ettim. Sonra sonra, Alfa'nın blogunda bu mesajı yazar duruma geldim işte :)
YanıtlaSilyukarılarda bir yerlerde ikamet ettiğini dusunduğum, sakalsız bir insan. kadın olduğunu hissettiğimi de hatırlıyorum.
YanıtlaSilTürkiye cumhuriyetinin siyasi sınırları şeklinde gökyüzünde bir varlık
YanıtlaSiluzayda yaşayan iki kolu olan kocaman gri bir küre hayal ederdim ayın daha koyu renklisi ve büyügü diyebiliriz :D cünkü bize ilk ögretilen onun insana benzemeyeceğiydi
YanıtlaSilKoskocaman posfuduk ve kabarık siyah bir bulut olarak hayal ederdim.
YanıtlaSilKafasinda fes, siyah takim elbisesi kaytan biyiklariyla esmer ve bi hayli uzun boylu (10 metre kadar) bi erkek olarak dusunurdum. Ve beyaz sakalli nur yuzlu bi muhammedle sadece beyaz biyerde dunyanin gidishati hakkinda muhabbet edip bazi insanlari carptiklarini hayal ederdim.
YanıtlaSilkonuyla alakası yok ama ask fm alfanizm neden kapandı soruları ordan sormak daha rahat oluyodu :D
YanıtlaSilBen bir şey zannetmezdim. Çocukluğum huzur dolu yeşillik ve masmavi deniz ortamında geçtiği için onu evrendeki madde hariç her şey zannederdim. Cehennemi fazla düşünmezdim çünkü cehennem korkusuyla eğitilmedim. Hep cennet aklımdaydı, onu da masmavi gökyüzü içerisindeki huzur ortamı ve sonsuz mavilik zannettim. Çünkü Allah'ı da orada zannederdim. Öldüğümde Allah'ı göreceğimi düşünürdüm ve çok istiyordum. 12 yaşıma kadar tamamen huzurlu bir hayat ve din yaşadım. Bana mezhep ayrımı öğretilmedi, müslümanların çatışma içerisinde ve kan döktükleri öğretilmedi, zulüm ve acı öğretilmedi, tamamen barış ve huzur içindeki bir ortamda yaşıyordum. Keşke böyle devam etseydi.
YanıtlaSilHani kafa kısmın yataktan ayrı uyuduğun zaman bilinç altında boşluğa düşme hissi oluşur ya o boşluğu 'Allah' sanırdım
YanıtlaSilBende oyle birsey yoktu o kavrami ne zaman ogrendigimi bilmiyorum ama kucukken genelde hayaletler falan filan gelirdi aklima ama allah hic bir zaman gelmedi sanirim deist bir aileden gelmemden olsa gerek
YanıtlaSilKoskocaman bir minare gelirdi aklıma hep çok büyük olduğunu söyledikleri için suratı yoktu bulutların arasında kaybolur giderdi. Kıyamet dedikleri aptal şeyinden onun üstümüze düşüp bizi öldüreceğini düşünürdüm. ve bu yüzden küçükken elime çimento alıp onu aramaya kalktım dibini sağlamlaştırmak için. Ne günlerdi
YanıtlaSilBenim aklıma kötü birşey yaptığımda beni cezalandıracak çok güçlü bir adam gelirdi :/. Psikolojik baskı :(
YanıtlaSilben kalbimin allah olduğunu düşünyordum. ve şu soruda önemli neden allahı erkek olarak algılamışız sonuçta onun cinseyeti yok bize algılatılış şeklinde ise erk bi kişilik var.
YanıtlaSil6 yaşımdayken dayımı benden alsn şey. Ölüm makinedi olarak düşünürdüm cezalandırıcı hesap sorucu.
YanıtlaSilGökte ateşle çevrili kaya parçası. illuminati benzeri ama daha çok küp şeklinde.
YanıtlaSilBahçemizdeki odada kiracı olarak kalan köylümüz olan ve benden en az 7-8 yaş büyük olan iki öğrenci vardı. Bir tanesi bir keresinde sormuştu bana "kaç tane Allah var" diye, ben de içimden bildiğim peygamberleri sayıp 5 demiştim.
YanıtlaSilbüyüklerim kendi aralarında konuşurlardı . allah büyüktür, allah şöyle yapar, böyle yapar gibi.. bende o çocuksu mantığımla gökyüzüne bakar kümülüs bulutlarında allaha benzetebileceğim şekiller arardım. işte şu kadar kafası olsa bu kadarda gövdesi olsa ..bak bulutun şurası zaten adama benziyor gibi ama en çokda babama benzeyen bulutlarla ilgilenirdim..daha sonraları ki bu sonralar,benim 8-9 yaşımda başlar dini ve allahı sorgulamaya başladım..bazı söylenenlere inandım ama büyük bir bölümüne inanamadım..
YanıtlaSilKüçükken sürekli "allah baba" diye bahsederlerdi bana... Onun için simsiyah kıyafetli koskocaman bir adam belirirdi aklımda hep...
YanıtlaSilHulusi Kentmen gelirdi Allah olsa olsa böyle baba gibi birşey olur diye düşünürdüm hep :D
YanıtlaSilAilede -ne mutlu ki- din eğitimi almadığım için koca bir "HİÇ" En fazla gavur filmlerindeki o çakma ARİSTO.. O da bile bile ladesti zaten.
YanıtlaSilPS: (Alfa come baaaack! Geri dön ulan)
yaklaşık olarak 4 - 5 yaşlarındaydım. sokakta oyun oynarken kola şişelerine su doldururup kapağını delip yere şekiller çizerdik, resimler yapardık. sokağa kendimin yaklaşık 20- 30 katı büyüklükte kabaca bir insan figürü çizip arkadaşlarıma işte allah bu kadardır. bu kadar büyük yatağı vardır. evinde rengarenk balonları vardır. tüm gün sadece yatağında uzanır. dediğimi çok net hatırlıyorum.
YanıtlaSilbeyaz tenli cok guclu dev gibi bir adam geliyor aklima hala daha
YanıtlaSil6 yaşımdayken dayımı benden alan şey. Ölüm makinesi olarak düşünürdüm cezalandırıcı hesap sorucu.
YanıtlaSilAllah denince herseyi ama yaptigimiz herseyi goren tuvalette sicarken bile beni gozetleyen, o kadar ayrintiyi nasil gozden kacirmadigini merak ettigim bir sey gelirdi aklima. Dunyayi kendine bir oyuncak olarak yarattigina ve bizlerle oyuncak gibi oynadigini dusunurdum bizleri eglenmek icin yarattigini dusunurdum hatta bazen karinca yuvalarina dalip yiyecek tasiyan karincalarin bazilarini tutup yuvasina yaklastirirak yardim edip bazilarinida yuvalarindan cok uzaklara tasiyarak allahcilik oynardim. allahinda bize benzer seyler yaptigini dusunurdum. Heralde o kadar buyuk ki cok yuksek bir noktadan bakinca hepimizi gorebiliyor dusunurdum . Sonra Ailem onu allah baba diye tanitmisti bir baba gibi iyi biri oldugunu dusunurdum.
YanıtlaSiltanrıya hiç bir zaman inanmadım (babam filan hep ateist benim). Ama Babaannem filan Allah'tan konuştuğunda evrenin ta kendisi olarak tasfir ettiğini düşünürdüm. Tasavvuf felsefesine benzetilebilir. Biz de Evrenin bir parçasıyız sonuçta..
YanıtlaSildin öğretmenim hep şöyle derdi. allah her yerdedir. allah dendiğinde aklıma bir mekan gelir ve mekandan hızla geçen bir arabanın dumanı gibi bir çizgi gelirdi. mekanlar sürekli değişir ama çizgi hep sabit kalırdı. yani allahı aynı anda her yerde yapmaya çalışıyordum. o yüzden belli bi şekil vermemiştim hiç. başka nasıl her yerde olabilirdiki :D ne saçma bi çocukluğum varmış ya :D
YanıtlaSilOhm. Yazmadan önce çok ciddi olduğumu belirtmek isterim. Allahla anasinifi civarinda tanistim, kafamdaki resmi de o zamandan beri aynidir ;
YanıtlaSilSiyah. Simsiyah Bir kütle, adeta balciktan yapilmis, pek Uzun degil, bulutlarin uzerinsw duruyor. Pokemondaki Mug'i hatirlar misiniz? Pembe renkli kanalizasyon canavari. Allah da aynen oyle idi benim icin, sadece siyahiydi.
Tabi Ben anasinifindayken pokemon yoktu, bu betimlemeyi kafamda nasil yaptim bilemiyorum. O zamandan beri allahi kafamda oyle canlandiririm. Siyah Bir Mug. Haa,evet ateistim. O yillardan beri inanan arkadaslarimla dalga gecerim.
yuz hatlari acik mavi renkle belirginlestirilmis sonsuz sis bulutu gibiydi.surekli kafamin ustunde sadece beni izliyordu.
YanıtlaSilmor-beyaz devasa bulutumsu bişey gelirdi aklıma. iyi bişeydi sanki..
YanıtlaSilbir de çok küçükken ay'ı allahla ilişkilendirdiğimi hatırlıyorum. sanırım 3-5 yaşımda.
YanıtlaSilBulutların üzerinde oturan her şeyi gören duyan gözetleyen not tutan yaşlı sakallı şişman biri. Her dediği bir tek talimatıyla gerçekleşen biri.
YanıtlaSilherşeyi gözetleyen ve yakında canımı okuyacak bir yaratık
YanıtlaSilKüçükken Allah deyince aklıma ölüm gelirdi, Ölümden sonrası içinde o zamanlar "Ruhsar" diye bir dizi vardı,
YanıtlaSil(yaşı bana yakın arkadaşlar muhakkak bilir bu diziyi) ruhsar olup öyle takılacam zannederdim. Bazı geceler annemle birlikte uyuyordum, bir gece uyumadan önce anneme "Anne ölünce ne olacak?" diye sormuştum, annem de "hiçbir şey olmayacak, uyuyor gibi olacaksın" demişti.Sanırım o sıralar 1.sınıftım, bu cevaptan sonra sonsuz bir hiçliği ve hiçbir zaman uykudan kalkamamayı düşündükçe deli gibi korkmuştum ve uykum kaçmıştı, odamdaki masanın altına girip (sanırım kendimce ölümden kaçıyordum) "ölmek istemiyorum, ölmek istemiyorum" diye bağırmıştım.
Ölümden sonra yaşamın varolması şüphesiz bütün insanların istediği bir şey, ama istemek bir şey ifade etmiyor, Ben, kendimi kandırıp yalan bir mutlulukla yaşamaktansa acı gerçeklerle yüzleşmeyi tercih ettim. Ancak gerçekten zor ve sıkıntılı şartlarda yaşayan, ellerinde dinden başka dayanabileceği hiçbir şeyi olmayan insanların kendilerine (yalan da olsa) mutluluklar yaratması ne kadar yanlış? Belkide bu insanların inançlı olması
çok daha iyi. Son zamanlarda bunun üstüne düşünüyorum da konuyu buraya bağladım kusura bakmayın :).
allahın ne olabileceği konusunda hafızamı yokladığımda,hatırlayabildiğim en eski benzetme oyun oynayan küçük bir çocuk (dört beş yaşlarında,muhtemelen bende o yaşlardaydım bunu düşündüğümde) lego benzeri bi oyun oynayan ve sıkıldığında,oyun bitirmek için yarattıklarını tarumar edecek bi çocuk.
YanıtlaSilKüçükken uykuda ruhlarımızın burnumuzdan çıkıp Allah'ın katına gittiğini söylemişlerdi, Allah bir perdenin arkasında dururmuş ve imanları iyi olanlar ona en yakın saflarda otururmuş... Devasa bir perde hayal ederdim ve o perdenin arkasında bağdaş kurup oturmuş dev bir adam...
YanıtlaSilÜzerine düşünmeye kalksam beni alıkoyan bir bilinçaltım vardı. Ama akla gelen ilk şey için sakallı gülümseyen sıcak bir adam diyebilirim heralde. Tabi büyük ve bilgede. Ateistim
YanıtlaSilAllah denilince korkardım. Çok küçükken kafamda minare, çakmak, kibrit, ocak, babam gibi şeyler canlanırdı. Sanırım en çok cehennem anlatıldığı için ateşli nesneler, babam da ondan korktuğum için, minarede çocukken dikkatimi en çok çeken dini mimari yapı olduğu için. Çocukluğumda cennete ilişkin pek bir şey anlatılmadı ama "Ruhsar" dizisindeki gibi sanırdım. Çocukluğum kabusu ve son yıllara kadar üstümden atamadığım boynuzlu, kuyruklu ve mızraklı kırmızı çirkin yaratıklar Tanrıdan daha çok korktuğum şeylerdi.
YanıtlaSilKendimi hep bi agacin altinda dua ederken ve onuda sadece yuzu gorunen ve beni izleyen bi adam
YanıtlaSilelektrik direği sanıyormuş kız arkadaşım çok büyük tabi elektrik direği de
YanıtlaSilparıldayan, hafif şekilde beyaz bir ışık saçan, sigara dumanı gibi bir noktadan çıkan ama biraz daha dolgun gri bir duman.
YanıtlaSilparıldayan, hafif şekilde beyaz bir ışık saçan, sigara dumanı gibi bir noktadan çıkan ama biraz daha dolgun gri bir duman.
YanıtlaSilkırmızı gözleri ve kısa kıvırcık yavruağzı tüyleri olan devasa bir teddy bear sanardım. anneme söylediğimde gülmüştü. bunun saçma olduğunu anlamamla allahın saçma bir kavram olduğunu anlamam aynı zamanlara denk gelir.
YanıtlaSilAllah denince gözümde siyah bir Atatürk büstü belirirdi. Yalnız büst şeklinde değil minare gibi upuzun siyah vücudu vardı. Kimse onun boyuna yetişemezdi. Yüzü bile açıkça gözükmüyordu ama büyük olduğu için Atatürk'le bağdaştırmışım demek ki.
YanıtlaSilYa böyle dikdörtgen kafalı 4 tarafı çizgili bi sokak lambası ve yeşil. İçinden ışık saçıyor ama. Çok mu sürreal oldu ? :( Çocukken de böyleymişim demekki.
YanıtlaSilbenim aklıma pir sultan abdal gelirdi.zamanla bunu kafamda silmeye çalışırdım anam ondan sonra hacı bektaş-ı veli oldu iyice koptu bende devreler inanır mısın gençlik yıllarımda darwini araştırırdım bi ara rüyamda allah olarak darwini gördüm bu da notlara geçsin.
YanıtlaSilYunan mitolojisindeki zeus tarzında birisini hayal ederdim ancak görüntüsü hiç bir insanın aklının ucundan bile geçemeyecek kadar mükemmeldir dediklerinden yüzü hiç bir zaman belirmedi kafamda hep bir bulutumsu/dumanımsı bir kafası vardı ve bir insana göre devasa boyutta ve elindeki dev asası ile tahtta oturan birisiydi.
YanıtlaSilTanrı hep keldi benim gözümde.
YanıtlaSilgökyüzünde yıldızların bir perde gibi hafifçe aralanmış ve arasından sızan sarı bir ışık sadece...
YanıtlaSilAma hep arkasında ne olduğunu tam olarak hayal edemedim. Sonraları onunla çok tanışmak istedim, ve aramaya başladım ve yaratanın ben olduğumu ve kendimin tanrı olduğunu düşünüyorum :)
Annem cok buyuk olduğunu söylemişti. O yüzden kırsal bolgelerdek amcalari gibi giyinmiş tekke takan aşırı uzun bir amca düşünürdüm. Çok uzun olduğu için karanlık geniş bir alanda ortada yanan yuvarlak atesin etrafında defalarca üst üste sarılmış insan hortumu gibiydi. Yukardan bizi izliyor dediğinde ise odamın tavanindaki küçük delikten izlediğini sanar oraya bakarak dua ederdim 0.0
YanıtlaSilgenelde ben yanış veya günah şeyler yapmayayım diye cehennem cehennem diye diye ateşin başşında beni bekleyen aksakallı beyaz bir elbise giyen elinde sopa olan biri aklıma gelirdi .
YanıtlaSilÇocukken rüyamda görmüştüm minare benle konuşuyordu ne söylediğini hiç anlamamıştım tek hatırladığım minarenin üstüme yıkılacak gibi gidip gelmesiydi hayatımın en korkunç rüyasıydı... çocukken allahı fiziksel olarak hayal etmezdim ezan sesini duyunca allahın bizi çağırdığını sanırdım ..ayrıca islama göre allahı tanımlayan bir sürü sıfat olduğunu ancak insanlara benzemediğini ve insanlarla ilgili fiziksel ve duygusal özellikleride kendisinde barındırmadığını öğrenince birazda şaşırmıştım..şimdi allahı düşününce fiziksel bi boşluk olması beni çok düşündürüyo .. özellikle allahın doğmamış ve doğurulmamış olması başlangıçtan beri var olduğu evreni yarattığı düşünceside benim hayal gücümü hem zorluyor hemde sınırlandırıyor ..yani evren yaratılmadan öncede allah vardı şimdide var??? bu durumda evrenin var oluşunu başlangıç olarak kabul etmekte yanlış olurdu ..en çok aklımı meşgul eden sorulardan biriside cennet ve cehennem nerde evrenin bize çoooook uzak bir noktasında mı yoksa evrenden başka yerlerdemi var??? kafamda daha bir çok soru var ama şimdi ezan okunuyo vicdanen kendimi kötü hissettim :D daha sonra sorularımı sormaya devam edicem ama lütfen buraya yazdıklarıma bir cevap verin
YanıtlaSilBenim aklima casper hayalet tarzi, boyle ucan, bize gokyuzunden bakan, iki gozu olan onun disinda biseyi olmayan biri olarak yer edinmisti
YanıtlaSilBulutlarda oturup bizi seyreden, daha cok kizil derili totemleri gibi, uzun boyunlu tahtadan rengarenk bir kus..
YanıtlaSilYukarıda çok yukarılarda bembeyaz bir takım elbise giyen ve çoook büyük bir tahtta oturan ve dama ttraşı gibi traşlı birisi.
YanıtlaSilinsan silüetinde ve erkek olarak düşünürdüm, siki daşşa var ama üremeyi yapamıyor, zamanında ailesi olmuş ve onu dışlamışlar, yalnızlık çekmemek için lego niyetine bizi yaratmış oynuyo sanardım. fırınımız vardı lambalı, onu ışık verince gündüz lambayı söndürünce gece oluyor derdim. ısıyı açınca yaz kapatınca kış oluyor diye düşünürdüm. bu allahın işi gücü yok bizi cezalandırmak için and içtiğini düşünürdüm ve yaptığımız hatalardan o kadar korkardı ki sanki evreni günahla yıkacakmışız sanardım.
YanıtlaSilbenim aklıma casper gibi bir hayalet geliyordu
YanıtlaSilanıtkabiri allah zannediyodum en azından aklımda öyle kalmış antkabirin yanlardan kollarının çıktığını hayal et o zaman ve hala bazen allah denince aklıma kolları olan anıtkabir geliyo
YanıtlaSilKaranlık kırmızımsı bir odada örgü ören beyaz saçlı bir dev
YanıtlaSilAllah deyince Şirinler'deki Gargamel karakteri gözümün önüne gelirdi.
YanıtlaSilBabam... Her şeyi bilirdi, annemin yetiştirdiğini epey zaman anlamadım
YanıtlaSilSakalli pis bi dayi.. Hic sevemedim o yuzden.
YanıtlaSilerkek olduğundan şüphem yoktu. korkutucu sakallı yaşlı bir adam gelirdi aklıma.
YanıtlaSilşunu yapma çarpar, bunu yapma cehennem falan derlerdi hepsini yaptım baktım birşey olmuyor uyduruyorlar galiba öcü gibi dedm ve düşünmedim bir daha çocukken.
sevmediği halde domuzu neden yarattığını uzun süre düşündüğüm garip bir kişilik. . .
YanıtlaSilAllah/tanrı diyince aklıma bütün kainat gelirdi. Ve biraz daha aklım ermeye başladığında insanların gelecekte bütün evrene yayılıp bütün evrenin tek bir canlı haline geleceğini düşünmeye başladım. Şimdilerde ise ilk düşünceme geri dönmüş durumdayım, bütün kainat "tanrı/allah" ve biz (insanlar, hayvanlar, bitkiler ve hatta cansız cisimler bile) onun kendini deneyimlediği birer aracız. "Ondan geldik ona dönücez" lafı burada mantık kazanıyor. Budizm, taoizm, sufizm, üç biüyük din vb. hepsi, bütün dinler, (ve hatta solipsizm bile :)) özünde aynı şeyi söylüyor : "tek bir varlık var" ama insanoğlu bu söylemi çarpıta çarpıta rezil etmiş. ölümden sonra yargılanma, cennet, cehennem demiş, bok demiş püsür demiş. oysa farklı bir şekilde yorumlayınca (müslümanlık bile) her şey o kadar güzel ve o kadar müthiş ki...yazık belki bi gün akıllanır insanoğlu...
YanıtlaSilsonsuz bir karanlıkta parıldayan sakallı gri gözlü çok büyük uçuş uçus bir şey gelirdi aklıma
YanıtlaSilküre şeklinde bişi ay gibi
YanıtlaSilkonuşan, hareket eden bir gökkuşağı hayal ederdim ben :)
YanıtlaSilnemrut heykelleri gelirdi
YanıtlaSilAtatürk geliyordu aklıma. Bilinçaltı miza nasıl yerleştirdilerse
YanıtlaSilKüçükken allah diyince aklımda canlanan şey , çocukluğumun geçtiği parkın tepesinden bizi izleyen , başı beyaz bir yemeni ile kapalı , esmer ve yaşlı bir teyze idi .
YanıtlaSilSimsiyah ve insan siluetinde , slender gibi fakat kafasi dahil her yeri simsiyah
YanıtlaSilBüyük bıyıkları olan tonton bi amca canlanırdı gözümde
YanıtlaSilAtatürk'ün silüeti geliyodu aklıma genelde.
YanıtlaSilAnneme küçükken bu soruyu sorduğumda ''onun belirli bir sureti yoktur ama yarattığı her canlıda onu görebilirsin'' demişti ben de bu yüzden bi çok hayvanın birleşimi olarak düşürdüm vücudunun yarısı at yarısı insan birden fazla kuyruğu, kolu, bacağı, yüzünde kocaman bi hortumu olan eciş bücüş bi yaratık olarak düşünürdüm her gördüğüm canlının bi parçasını ekliyodum hayalimdeki yaratığa :D
YanıtlaSilkartal lastik reklamında ki michelin 'e benzetirdim hep
YanıtlaSilbulutların üstünde yaşayan gandalf ile morgan freeman arası bir varlık
YanıtlaSilTRT tek kanaldı ben küçükken. Mesut Mertcan diye bir haber spikeri vardı onu allah sanırdım ben
YanıtlaSil-erkek,başında köşeli kasket olan hafif şişman,kapalı sarı kaşe giyen biri.
YanıtlaSilDünyanın üzerinde duran böyle kocamaaan, beyaz sakallı bir adam :S
YanıtlaSilUzun beyaz saçı ve sakalı olan eflatun tenli beyaz gözlü bacakları olmayan (duman şeklinde olan ) bir yaratık :O
YanıtlaSilBulutlarin uzerinde bi tahtta oturan kafasinda altindan bir tac elinde bi asa beyaz kiyafetler icindr yasli bir adam olarak dusunurdum
YanıtlaSilSakallı, beyaz tenli, beyaz kıyafetli, ak sakallı dede diye tabir ettiğimiz tipe benzeyen birşey geliyordu aklıma, ara sıra bulutlardan bir sureti olabileceğini düşünürdüm, bazen de bulutların üzerinde yürüyebileceğini, ama ne hikmetse botunu hiç uzun olarak düşünmemiştim. elinde asa felan da yoktu. Hep güler yüzlü bir adamcağızdı. Küçükken bu tarz bir tanrı hayal ederdim :D
YanıtlaSilannemler bana Atatürk ü öyle bi anlatmışlar ki ben allah yerine ona dua ederdim. allah atatük ve ay dede yi aynı evde kalıyolar sanıp bide evlerini gökyüzü zannederdim.öyle bi çocuktum işte =D
YanıtlaSilTek hatirladigim yaptiklarimizi cezalandiracak birisi olarak gordugum.
YanıtlaSilUZAY BOŞLUĞUNDA UZUN SAKALLI, YAŞLI VE KOCAMAN BİR KAFA. TÜM BEDEN DEĞİL, SADECE KAFA.
YanıtlaSil5-6 yaşlarındayken anneannem "Allah kaç tane?" gibi bir soru sormuştu. 100 demiştim gücünü kastederek. Bildiğim en büyük sayı 100dü. Sanırım Allah'ın sonsuz güçte bir asker olduğuna inanarak böyle dedim. 12-13 yaşlarında bilinçli olarak düşünürken hava olabileceğini düşünmüştüm.
YanıtlaSil52 destesindeki papaz gibi bişe sanırdım :D
YanıtlaSilAy'ı küçükken ay dede olarak öğrenmiştim, allah'a da allah dede derlerdi. O yüzden Ay'ı allah sanardım, geceleri gökyüzüne bakamazdım :D
YanıtlaSilAtatürk'ün kalpaklı silüeti gelirdi.bu dünyada her şeyi başarabilecek en güçlü kişi olarak.
YanıtlaSilodanın köşesinde beni izleyen hep orda olduğunu sandığım varlık
YanıtlaSilGöğsünün alt kısmı bulutlar sebebiyle görünmeyen, üst kısmı ise devasa uzun ve büyük olan, upuzun&beyaz sakallı&saçlı olan başını dünyaya eğmiş bi şeyler bi şeyler...
YanıtlaSilKocaman bir iskelet geldi ilk söylendiğinde. Evet hiç abartmıyorum devasa bir iskelet. Anneannem bana Allah çok büyük demişti bende 17 metre boyunda devasa korkunç bir şey düşündüm. Çünkü anneanelere kızılmaz Allah baba çarpar demişti. O yüzden elektrik de atıyordu parmağından.
YanıtlaSilYaşlı, beyaz sakallı bir minare.
YanıtlaSilBen konuşan,ağzı olan bir cami olarak aklımda canlandırırdım..ama tabikide şuanda böyle değil.
YanıtlaSilbizden çok uzaklarda bi sonsuzlukta yaşayan bi varlık gelirdi aklıma bi kere yaşadığı yere gitmiştim rüyamda ucu bucağı olmayan bembayaz ve aşağı ve yukarın nereye kadar gittiğini göremediğim sütünların olduğu biyerde yaşıyodu bide boğuk boğuk sesler duyuyodum... işte hep bunlar hayal gücü
YanıtlaSilSadece gözden oluşmuş yuvarlak bir yaratık.
YanıtlaSilsakallı boyle albus dumbledor gibi yaslı 90 100 yasında bi yaslı dede olarak dusunurdum
YanıtlaSilBen küçükken Allah'ı cami minareleri sanırdım bize yukarıdan bakan, elleri yüzü olan ama ayakları olmayan :)
YanıtlaSilBeyaz sakallı ; suratında babacan bir gülümseme ... elinde kocaman bir kepçe ile kaynayan devasa bir kazanı karıştıran dede :)
YanıtlaSilGökyüzünde biziizleyen bir çift göz diye düşünürdüm...
YanıtlaSilBir gun baba allah nerde diyo sormuştum.O da yukarda demişti 8 yaşina kadar avizeyi allah sanmistim.
YanıtlaSilSaka saka hayal gucum o kadar genis degildi klasik yasli beyaz sakalli dede sanirdim
bütün gökyüzünü kaplamış dunyanın etrafını sarmış heryerde gözü olan birşey gelirdi aklıma. ama bir keresinde elinde asası olan ak sakallı anında heryerde bulunabilecek bir adam hayal etmiştim
YanıtlaSilmavi renkli bir dev. çok mutsuz, sinirli,sürekli bir şeyler düşünen asık suratlı bir dede. yağmur yağdığında ağlıyor, gök gürültüsünde birilerine bağırıyor. kar yağdığında ya ellerini sabunluyor ya da banyo yapıyor ona tam karar veremiyordum.
YanıtlaSilGulyabani gelirdi aklıma.zaten korkardım da cehenneme gideceğimden emin olduğum için.özellikle geceleri kabus gibi kafamı yorgandan çıkaramazdım çünkü meleklerinin (cadı görünümünde olurlardı) gelip beni götüreceklerini ama yorganımın beni koruduğunu düşünürdüm. Üstelik küçüklüğümde de ne kuran kursuna gittim ne biri beni korkuttu böyle şeylerle. Kendimden korkakmışım ben :P
YanıtlaSilben allahın ezanları okuduğunu sanırdım. bir de bizim salondaki duvar saati durunca allah uyuyor, o çalışırken hep seni izliyor allah ona göre davran derdi annem. o saatten hep korkardım :)
YanıtlaSilkaranlık gelirdi
YanıtlaSilBuluttu benim için allah sebebini de cok iyi hatırlarım bi aile dostunun evinde sızıntı tarzı bir dergide allahın fotografı çekildi diye bir başlık vardi ve kapak fotoğrafı masmavi bir gökyüzünde birkaç parça bulutun bulunduğu bir fotoğraftı
YanıtlaSilAtatürk'ün yüzünün buluttan hali..
YanıtlaSilAteşin şekil almış hali gibi ortası sarı uçlara doğru kızıllaşan bütün halinde durabilen bir ateş sanırdım.
YanıtlaSilBen çocukken eski on bin lira banknotun arkasındaki Mimar Sinan'ı zannederdim :)
YanıtlaSilhttp://iedeiede.files.wordpress.com/2009/04/mimarsinan-10000tl.jpg
Ben 18 yaşımda iken tanıştım allahla o ana kadar allahın ne olduğunu hiç araştırmamıştım.Yani aklım 1 karış havadaydı ve harbi denyoydum yani serseriydim..Fakat allahı araştırıp kuranı türkçe olarak (anladığım dil de) okuduktan sonra onu her yerde olarak hayal ettim daha sonra anladım ki meğerse hiç bir yerdeymiş amk..:) Her yer de olan HerşeyiGörenGözmüş.. Aydınlık bir türkiye için durmayın. İnsanları bilgilendirip aydınlattığınız için kendinizle ve benimle ne kadar gurur duysanız azdır...İmza..Gözcü.
YanıtlaSilyeşil bir kagıt para vardı 5.000 miydi 50.000 miydi onun üzerinde sakallı bi amca vardı o zannediyordum :)
YanıtlaSilben kocaman aksakallı bir dede sanırdım sanki dünyanın üzerinde ayakta duruyordu yukarı doğru bakınca yüzünü göremeyeceğim kadar uzaktaydı sanki ufacık görünüyodu kafası uzaktan perspektif :D
YanıtlaSilKarnelerin arkasında gençliğe hitabeye fon olarak kullanılmış bir atatürk kafası var ya, onu uzayda hayal eder ve allah olduğunu düşünürdüm. Neyse, en azından bulutların arkasında uzay olduğunu biliyormuşum...
YanıtlaSilAllah dendiğinde aklıma nedense Casper'ın şişmanca olan amcası gelirdi. Kötü bir şey yaptığımda falan çevremdekiler 'Yapma, Allah seni yakar.' gibi şeyler söylerlerdi, o yüzden çok korkardım ondan. Yukarıdan sürekli beni izliyor, ne zaman kötü bi' şey yapsam gelip beni ateşe atacak falan zannederdim.
YanıtlaSilO zamanlar bile varla yok arası biri gibiydi benim için.Allah dediklerinde aklıma hiç birşey gelmiyordu sadece her söylediklerinde gözlerimin önüne sis gibi bir boşluk geliyordu.Şimdi anlıyorum beni yaratmış bakmış hoşuna gitmemişim utandırmışım kendisini ''ben nasıl bunu yarattım'' demiş.Eeee merhametli tabi boş yerede cehenneme göndermek istememiş demiş hazır yol yakınken ateist olsun...
YanıtlaSilLeame ne kadar cok farkli allah varmis.Tv izler gibi yan uzanmis sag elini yuzune dayamis cok buyuk buluttan insanimsi bisey saniyodum. Bi de allahin sopasi yokki diye bi sarki cikmisti ben hep poposu yok ki diye cevirip soyluyodum sonra gunah yazmasin diye ozur diliyordum.
YanıtlaSilTeşekürler.
YanıtlaSilEticaret4
kolları olan bir cami minaresi :) ve böyle düşündüğüm için utanırdım kendimden ve bu şekilde tasavvur ettiğim için beni cezalandıracağını düşünür korkardım,kendimi uzun bir süre aptal gibi hissetmiştim :D
YanıtlaSilhep insan silüetinde olduğunu düşünürdüm. sadece fiziksel olarak bizden çok daha büyük ve güçlü.
YanıtlaSilbulutların üzerinde yaşıya, beyaz kıyafetli, uzun saçlı sakallı, kalın sesli, sert bakışlı bir adam gelirdi aklıma.
YanıtlaSil"ekmeği yere atarsan allah taş eder" gibi saçmlıklarla korkutulğumuz içindir herhalde, aklıma hep allah birini taşa çeviriyormuş gibi hayal ederdim. beslenme dersinde yemeğini bitirmeyenlere "allah çarpar olum günah lan bitir yemeğini" diyordum. utandım kendimden " allah, gelde taş et lan... adresi biliyorsun
Ben Everest dağına benzetirdim.Dünyanın nirvanası orası diye. Sonra anneannem düşünme günah dedi :D
YanıtlaSilbelki şaka gibi ama aklıma ya zeus yada age of mytolog beyaz sakallı ve age of mytolog titan ise şeytan aklıma gelirdi
YanıtlaSilDünyayı Sanki bir Kafes olarak düşünürdüm hatta 1999 depreminde Koca Sakallı bir Adamın(allah) Kafesi Salladığını düşünmüştüm. Sonucta cocukken herşey allahtan olarak nitelendirilmişti..
YanıtlaSilhttp://www.benerkoleksiyon.com/images/1002393%20(1).jpg bu gelirdi aklıma ortadaki simge allah sanırdım
YanıtlaSilPokemonda ki mewtwo
YanıtlaSilsarımsı yüzlü, başı işlemeli bir şalla örtülü, öylece bana bakan bir yüz; kadındı herhalde
YanıtlaSilKur'an kursunda hocaya allah nerde diye sormuştum,eliyle yukarıyı göstermişti. 5 yıl boyunca camideki büyük avizeyi allah sanarak yaşadım..
YanıtlaSilRuh gibi birşey bembeyaz önünde cehennem var arkasında cennet insanlar dikilmiş bekliyor önünde kıyametin kopmasını
YanıtlaSilBüyük bi şatoda elinde bass gitar ile mutluluğun dibine vurmuş birisi
YanıtlaSilBen din derslerine girene kadar pek düşünmediğim için hala bişey gelmiyor aklıma :D Ama bi aralar Yunan Tanrılarını severdim ve babamı Poseidon sanırdım :D
YanıtlaSilCasper'in büyümüş hali :(
YanıtlaSilKüçükken hep ağabeyimin kitaplarını karıştırırdım yani okul kitaplarını ve orda hep Atatürk'ün fotoğrafı olur bilirsiniz baş sayfada. Tabi ailem de bana somut şeylerden hemen önce Allah'ı anlattığı için Atatürk'ü Allah sanırdım. Öyle yanlış anlamayın hemen... Atatürk olduğunu da bilmiyorum tabi ama Allah deyince şu an bile aklıma o gün gördüğüm Atatürk portreleri geliyor.
YanıtlaSilÇocukluğumu geçirdiğim kerpiç duvarlı evin pencerelerinden birinin önüne oturup karşı yamaca baktığımda, varlığını derhal belli eden bir kaya parçası görürdüm. Bu kaya parçasının "ben buradayım" der gibi orada durmasının özel bir sebebi var mıydı, yoksa tüm ehemmiyetini çocuk zihnimin seçiciliğine mi borçluydu bilmiyorum. Tanrıyla tanışıklığım da bu kayayla olan tanışıklığıma dayanır. Tarihini, gününü tam tayin edemesem de aklımın yetmeye başladığı günlere denk düştüğü aşikar. Bu kaya parçasının tanrı olduğuna inanırdım. Nedensiz bir şekilde ona tanrılık atfetmiştim. Ne zaman tanrıdan söz açılsa bu kayanın silueti gelir zihnimin orta yerine kurulurdu. Bu durum uzun yıllar boyunca da devam etti. O topraklardan ayrılıp uzaklara gittiğimde de, yaşım ve bildiklerim değiştiğinde de o taşın hayali aklımdan gitmedi. Bu histen kurtulmak için uzun yıllar mücadele ettim ama başaramadım. Ta ki aynı yere seneler sonra dönünceye dek bu böyle devam etti. Eskileri yad etmek için kulağımda belli belirsiz bir kanun taksimiyle o topraklara döndüğümde, medeni insanın dinamitlerle, kamyon ve kepçelerle tanrı zannettiğim o taşın üzerinden geçtiklerini hayretle müşahede ettim. İçimdeki tanrı olgusu da tıpkı o kaya gibi darmadağın oldu. Yani tanrıyı unutuşum da yine o kayanın yok oluşuyla yüzleştiğim tarihe denk düşüyor. Anlamıştım ki tanrı niyetine o taşa inanmakla başka herhangi bir tanrıya inanmak arasında belirgin bir fark yok. Çünkü diğer insanların tanrısı da en az o kaya kadar hissiz, soğuk ve duyarsızdı.
YanıtlaSilbu da benden olsun
Minareleri allah sanırdım
YanıtlaSil